Spektakl pokazuje dzieciom jak niewłaściwe zabawy mogą doprowadzić do nieszczęść i zagrożeń. Poprzez niesamowite przygody pirata Pączuszka dzieci mogą zobaczyć w jaki sposób nie powinny się bawić i dlaczego powinny słuchać dorosłych ( opiekunów, rodziców, wychowawców). Poprzez refleksję początkowo źle postępującego głównego bohatera i naukę mądrego bosmana bajka kończy się szczęśliwie a dzieci na długo zapamiętują wskazówki dotyczące bezpiecznego spędzania wolnego czasu.

Akcja spektaklu rozpoczyna się od przedstawienia postaci chłopca żyjącego w świecie fantazji i marzeń, który zafascynowany jest pirackim życiem. Bardzo stara się upodobnić wyglądem do prawdziwego pirata. Co gorsze imponują mu również pełne zła przygody piatów. Na plaży znajduje starą butelkę z mapą do pirackiego skarbu, co skłania go do wyruszenia w niebezpieczna podróż . Nie słucha taty, kłamie i namawia do złego swojego przyjaciela. Swoim zachowaniem naraża siebie i Maciusia na niebezpieczeństwo. W odpowiednim momencie pojawia się wilk morki (postać mądra i dobra), który opowiada o tym w jaki sposób można uczciwie, bezpiecznie a jednocześnie interesująco poznawać świat. Zafascynowany ciekawą historią Barnaba reflektuje się i przeprasza wszystkich za swoje nieodpowiedzialne zachowanie. Bajka niesie za sobą cenną naukę i przesłanie wychowawcze pozwalające odkryć właściwą wartość odpowiednich dla dzieci zabaw.

Spektakl w atrakcyjny sposób ukazuje czarodziejską moc słów: "proszę, dziękuję, przepraszam". Bardzo ważnym wątkiem wychowawczym jest przestroga, aby dzieci nie nawiązywały kontaktu z nieznajomymi, aby nic od nich nie brały i aby nie oddalały się od opiekunów. Scenariusz bajki jest napisany w sposób umożliwiający dzieciom aktywny udział w spektaklu wpływający na dalsze losy bohaterów.

Akcja toczy się w pięknej scenerii na leśnej polanie pod zamkiem królewskim. W pierwszej odsłonie bierze udział Rumburak, który próbuje przechytrzyć naiwnego zająca, aby osiągnąć swój podstępny cel. Obiecuje mu pyszne marchewki w zamian za uzyskanie od królewicza czarodziejskiego pierścienia. Chciwy zając zapomina o danym słowie królewiczowi. Po jakimś czasie orientuje się, że Rumburak jest zły a on wyrządza krzywdę swojemu przyjacielowi- jednak sprawa poszła zbyt daleko. W kilku kolejnych scenach bajki można zobaczyć refleksyjne postępowanie zająca a w końcówce spektaklu dzieci wraz z zającem doprowadzają do przemiany czarownika w postać pozytywną. Wszystko dzieje się za sprawą mądrych rad i uwag wychowawczych króla i czarodziejskiej mocy trzech słów. Bajka niesie za sobą morał oraz cel wychowawczy kształtujący charakter młodego widza. Trzeba to koniecznie zobaczyć.

Spektakl dotyczy problemu tolerancji. W łatwy i atrakcyjny sposób uczy dzieci jak szanować i akceptować odmienności oraz ludzi z wadami bądź ułomnościami. Aktorzy poprzez grę i dialogi z dziećmi wyjaśniają, ze inny nie znaczy gorszy!

Akcja toczy się na leśnej łące. Zafascynowany miś opowiada dzieciom ile radości i mądrości czerpie z książek. Rozmowę z dziećmi podsłuchuje Gagatek, a następnie przezywa i wyśmiewa się z misia. Drwi z jego wielkiego brzuszka oraz z tego, ze lubi się uczyć. Gagatek szybko przekonuje się jednak, ze miś jest mądry i może mu się przydać w poszukiwaniu cennego skarbu. W kolejnych scenach bajki można zobaczyć zabawne, a czasami pełne niespodzianek perypetie obu postaci, które doprowadzają do odnalezienia poszukiwanego skarbu. Okazuje się on jednak nie szkatułą z kosztownościami, ale skarbnicą mądrości. Mądrość i dobroć misia oraz cyrograf znaleziony w skrzyni doprowadzają Gagatka do refleksji nad swoim zachowaniem. W ostatniej scenie bajki już odmieniony Gagatek przeprasza za wszystko i uroczyście przysięga, że się poprawi. Bajka niesie ze sobą cenne przesłanie, uczy jak ważny jest szacunek okazywany innym ludziom i dbanie o utrzymanie przyjaźni.

Treść bajki wyśmiewa takie wady jak lenistwo, pychę i zachłanność. Uświadamia dzieciom, że tylko poprzez pracę i wytrwałość można dojść do celu, a przez lenistwo wiele stracić.

Akcja spektaklu toczy się na pięknej kolorowej łące otoczonej pasieką. Na polanie stoi rozłożyste drzewo z chatką czarodzieja. Niesamowita akcja bajki rozgrywa się za sprawą zaczarowanego miodku , dzięki któremu zły czarodziej może zdobyć władzę nad wszystkimi ptakami i owadami. Warto zobaczyć, jak zakończy się ta przygoda.

Spektakl uczy dzieci szacunku do tego, co posiadają oraz radości nawet z drobnych sukcesów. Aktorzy poprzez treść bajki wyśmiewają takie cechy jak zachłanność i próżność, oraz ukazują znaczenie przysłowia: „Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie”. Przesłaniem wychowawczym spektaklu jest uświadomienie dzieciom, że największą wartością posiadanych rzeczy jest ich funkcjonalność a nie moda, wygląd lub marka co prowadzić może do zawiści bądź egoizmu, a nawet narażać na niebezpieczeństwo.

Akcja spektaklu toczy się wśród leśnej przyrody. Smutny i nieszczęśliwy jeżyk martwi się tym, że dzieci go nie lubią, gdyż nie jest milutkim i mięciutkim zwierzątkiem. Zatroskany tym, że jest posiadaczem ostrych i kłujących kolców rozmyśla w jaki sposób wymienić je na piękne futerko. W tym czasie spotyka leśnego czarownika- chochlika, który obiecuje mu pomóc. Jednak Tuptuś nie wie, że jest to podstęp. Za sprawą czarodziejskiego eliksiru zamienia go w mięciutką owieczkę. Spełnionym marzeniem jeżyk- owieczka nie cieszy się jednak zbyt długo. Od tej pory główny bohater wpada w ogromne tarapaty. Poprzez niebezpieczeństwo jakie doświadczył przekonuje się , że kolce, które chronią przed atakiem drapieżników są najwspanialszym „futerkiem” na świecie! Niesamowite przygody języka i jego przyjaciół trzymają w napięciu nie tylko młodego widza. Treść bajki uświadamia dzieciom, że nie zawsze to co ładne, atrakcyjne jest najlepsze oraz że nie powinno się oceniać innych po wyglądzie bądź po tym co posiadają.